Refugio Tredici
Moved In The Mountains
“Stel je open voor afhankelijkheid. Niet als een traktatie, maar als een kans.”
(Jeremy Till, Architecture Depends, 2013, p53)
De bergtoppen en de oneindige sensatie die het landschap met zich meebrengt, stimuleren het intellect. De fysieke moeilijkheden van de beklimming helpen om na te denken over de wereld en over onze toestand als mens. In het leven word je soms onverwachts geconfronteerd met de natuur die je opslorpt: je belandt in een woeste zee, een wolkbreuk overvalt je waardoor je kleddernat wordt of een wilde lawine bedelft je met sneeuw. Je ondergaat deze verschijnselen, je kies er niet voor. Ze doen zich plotseling voor. Evenwel kan het interessant zijn om ook deze minder wenselijke onvoorspelbaarheden van het bestaan vol enthousiasme te beleven. Lijden kan hierbij gezien worden als een deel van het leven. Het is deel van ons bestaan en iedereen ervaart het op een andere manier. Of om het met de woorden van Nietzsche in de bergen (John Kaag, 2018, p85) te zeggen: “Alvorens het noodlot ons treft, moet je het lijden als een klein kind”.
Project
refugio Tredici
Jaar
2023
Deze installatie is geïnspireerd door de bergen en het landschap. Het integreert kunst en natuur tot een unieke ervaring waarin ecologie en esthetiek centraal staan. De installatie zoekt continu balans met haar omgeving, waarbij wind en sneeuw bepalend zijn voor de bewegingen en oriëntatie.
Bewegende structuur: Het paviljoen draait en kantelt op basis van de windrichting. Een vin op het dak fungeert als windvanger en bepaalt het zicht van binnenuit.
Aanpassing aan omgeving: Het paviljoen beweegt mee met de wind, wat het tevens een schuilplaats maakt tegen wind en sneeuw. De ingang blijft vrij van neerslag doordat het ontwerp de windrichting volgt.
Comfort en functionaliteit: Binnen is er ruimte voor één persoon, voorzien van een hangmat die stabiliteit biedt tijdens het rusten. Verschillende ankerpunten maken aanpassing van zit- en ligcomfort mogelijk.
Seizoensgebonden dynamiek: Tijdens de wintermaanden raakt het paviljoen in een “winterslaap”, ingesneeuwd en beschermd door de elementen. Met het dooien van de sneeuw wordt de installatie weer beweeglijk en actief.
Respect voor de natuur: Het ontwerp minimaliseert de impact op de omgeving door op rotsblokken te rusten, zoals een insect dat voorzichtig landt. Dit vermijdt ingrijpende veranderingen in de natuurlijke bodemstructuur.
